Ondertussen zit de eerste maand van 2020 er al bijna op, maar hier zijn de festiviteiten nog steeds aan de gang!
Midden december mochten we na 3 maanden België terugkomen voor een nieuw avontuur. Naast een nieuw project veranderde er eigenlijk heel weinig.
We hadden enkele dagen om van de jetlag te recupereren en het eerste feest kwam er al aan: Kerstmis! In Taiwan wordt Kerst eigenlijk officieel niet gevierd. Geen kerstdrukte om last-minute inkopen te doen in de supermarkt dus, zou je denken? Helaas, de metro zat overvol, want blijkbaar zijn er toch al heel wat mensen die de traditie van cadeautjesgeven overgenomen hebben.
We vierden Kerst gezellig thuis met stoofvlees met Kasteelbier, een secret santa en vrienden in Taiwan.
Op Kerstdag waren alle winkels gewoon open. We kregen onze warmste 25 december ooit met een aangename 24 graden en (hoera!) een dag verlof voor Michiel!
De week tussen Kerst en nieuwjaar was zo voorbij. Ik had mijn handen vol met een geweldig kerstcadeau dat ik mocht innen.
Het is alweer een eindje geleden dat jullie iets van ons hoorden, maar we hebben hier zeker niet stil gezeten! Sinds drie augustus wonen we één jaar samen in Taiwan. (Hoera voor ons! 🎉) Een jaar dat voorbij gevlógen is, mede dankzij de vele toeristen die eens kwamen kijken waar wij nu verbleven.
Het bezoekersfestival startte in maart met een korte try-out van vier dagen. De kop was eraf en vanaf april waren we klaar voor vollen bak overkomste van ouders, familie en vrienden. De grote Buddha en de Lotus Pond hebben na zes tripjes geen geheimen meer voor mij!
Wie naar Taiwan komt, doet dat eigenlijk bijna automatisch met het vliegtuig. De boot nemen zou voor ons een beetje gek zijn!
Internationale vluchten landen heel vaak op de grote luchthaven in Taoyuan. Deze ligt op ongeveer 45 minuten rijden van het centrum van Taipei. Dit zijn vooral de langere afstanden, verder dan Oost-Azië.
Een leuke uitstap die we hier deden was een bezoekje aan de Seashell Temple. Deze tempel ligt verscholen op een bergtop in het noorden van Taiwan. Mochten we niet zeker geweest zijn dat hij bestond, hadden we de zoektocht opgegeven.
Het weer was zeer slecht en door de dikke mist kon je amper iets zien. Gelukkig hadden we de GPS nog om mij mentaal voor te bereiden op elke korte bocht die zou komen. De fase van ‘Motilium zal wel helpen’ waren we hier al lang voorbij. Doodgelukkig dat we eindelijk die parking bereikt hadden konden we op zoek naar de ingang.
Opnieuw was ik er niet van overtuigd dat we juist zaten. Na een trapje of 10 kwamen we in een soort halletje (lees: een hok gemaakt van golfplaten waar een groepje oudere mannen op de grond zaten te eten en enkele vrouwen kookten) We waren de enige niet-Aziaten die dan nog eens groot en 1/2 blond waren, dus we vielen wel op. 🙋🏼♀️ Ze konden onmiddellijk raden waarom wij daar waren. Met handgebaren wezen ze naar links, wat uiteindelijk de ingang van de tempel bleek te zijn.
De naam doet het al lichtjes vermoeden: het zal iets met schelpjes te maken hebben.
Dat je in Taiwan gekke dingen kan ontdekken, daar twijfelen jullie waarschijnlijk al niet meer aan. Tijdens de zoektocht naar nieuwe adresjes botste ik op een alpacacafé.
Happy new year, want het is al even 2019! De ‘9’ zit ondertussen in de vingers ✍🏼, de kerstboom moest eigenlijk al afgebroken zijn (🤦🏼♀️), familiefeestjes zijn achter de rug en alle pakjes zijn uitgedeeld 🎁. Het enige waar ik nu nog aan kan denken is ‘Move over winter!’, want in mijn hoofd is het al bijna lente! 🌱 (De sneeuw van deze week niet meegerekend natuurlijk 🤷🏼♀️)
Op 23 december zaten we in Taiwan nog te genieten van het zonnetje in een aangename 27°C, maar na een onverwachte vlucht naar België had ik het op kerstavond toch een pak kouder! Tegen alle verwachtingen in werd het ook dit jaar geen atypische, warme, buitenlandse kerstavond voor mij. 🎄 Volgend jaar moeten we dit misschien nog eens proberen! 🌴
Een andere herkansing heb ik nodig voor het spectaculaire vuurwerk op 31 december. Om klokslag middernacht wordt in Taiwan het nieuwe jaar ingeluid met een reusachtige vuurwerkshow vanaf de Taipei 101. Gelukkig waren er genoeg verslaggevers ter plaatse (Dankjewel Michiel 🎇) waardoor ik toch van de sfeer kon meegenieten. Om 17u. Belgische tijd was het zo ver en kwamen de filmpjes en foto’s geleidelijk aan binnen. Ik moet toegeven dat ik toen stiekem eens ‘Gelukkig nieuwjaar’ gedacht heb, ookal was het voor ons in België nog enkele uren wachten ✨
2018
2018 was een jaar van afscheid nemen, vaak voor even, maar soms ook voor heel lang. Afscheid nemen van elkaar, van het werk, van vrienden en familie. Van de stad waar je heel graag woonde, maar ook van je huisje. Van gewoontes die je ontwikkelde en van eten. Van naar optredens gaan, soms veel te veel in een maand en van je favoriete hobby’s.
Het leukste is wel dat je kan terugkomen en dat het meeste maar tijdelijk is. Je geniet zo veel meer van de momenten waarop je alles opnieuw kan doen, zien en proeven. 🌈
2018, het jaar van grote veranderingen en daarvoor uit je comfortzone komen! Hierdoor leer je niet alleen jezelf kennen, maar leer je ook heel veel bij. Leren met stokjes eten en aanvaarden dat je lost in translation bent. Leren loslaten en tegelijk andere culturen ontdekken. Leren je plan trekken en alleen naar de andere kant van de wereld reizen.
2018 was ook het jaar van ontdekkingen. Ontdekkingen op culinair gebied maar ook een deel jezelf ontdekken. We verkenden twee nieuwe landen en nieuwe culturen. We leerden ons aanpassen aan deze nieuwe cultuur en leerden ons integreren in een land waar we amper iets kunnen lezen of schrijven. We gingen ook op ontdekking down under en trokken drie weken rond in het magische Nieuw-Zeeland.
Hoe dan ook, we zijn klaar voor 2019! Hopelijk vol spannende avonturen en ontdekkingen! Maar voor we hier aan beginnen verblijf ik nog even in België, terugdenkend aan al het moois van 2018! ✨
De kerstperiode was voor mij tot een jaar geleden de drukste van het jaar. Eerst was er studeren en daarna kwam werken in een van dé cadeautjeswinkels bij uitstek. Korte nachten, onregelmatige uren, maar vooral superveel klanten blij maken met hun kerstpakje. Ik keek er elk jaar opnieuw naar uit want stiekem vond ik het toch de allerleukste periode om aan het werk te zijn!
Geen haar op mijn hoofd die vorig jaar gedacht had dat ik nu de meest relaxte decembermaand ooit zou hebben. Een kerstdiner voorbereiden, sfeerfoto’s nemen, kerstkaarten maken… Allerlei zaken waarvoor ik nog nooit tijd gehad (of gemaakt) had!
Na drie weken en een roadtrip van 7606km zijn we terug van onze vakantie down under! 🇳🇿 Een onvergetelijke reis waarvan we jullie graag laten meegenieten!
Maar, first things first. Het is tenslotte al december en aan de temperatuur hier zou je het niet zeggen, maar Kerstmis komt eraan! Ik moest dus dringend aan de slag om kerstversiering te vinden.
In een land waar het eigenlijk 365 dagen per jaar Kerstmis lijkt te zijn was het vinden van een kerstboom (of erger nog: de versiering) een zeer lastige opdracht!
Mijn valiezen zijn nog niet helemaal afgekoeld van hun tripje op Zaventem, of ze mogen alweer op avontuur! 👜
Michiel is hier al sinds mei keihard aan het werk en nu is het tijd voor zijn welverdiende vakantie. Weet je wat het leuke is? Ik mag mee! 🙆🏼♀️ En mijn valies ook! Hoera! 💃🏼 (Nu hopen dat ik ze niet opnieuw kwijtspeel 🤞🏼)
Om die drie weken stilte te overbruggen: een klein beetje extra leesplezier!
Toen ik op minitrip was in België mocht ik spreken met de mensen van De Weekbode. Het artikel staat deze week in de krant en ik heb er een kopietje van kunnen bemachtigen. 📰
In Taiwan kan je volgens mij elke dag een nieuwe wandeling maken. En dat zeker een jaar aan een stuk! Eentje daarvan is de Sandiaoling Waterfall Trail.
De naam verklapt het al een beetje. Een wandeling op zoek naar watervallen! Drie in totaal, de ene al iets verder dan de andere. 🏞
Pluspuntjes: het is een makkelijke route en ze neemt geen volledige dag in beslag. Wij combineerden deze wandeling met een tripje naar de Elephant Trunk Rock. In het gebied zijn ook veel oude mijnen te vinden die te bezoeken zijn. Het wordt vaak aangeraden om de wandeling met een van de mijnen te combineren.
Er zijn twee mogelijke startpunten: rechtstreeks aan de spoorlijn bij de hiking trail (wat wij deden) of aan het station van Sandiaoling. Hoe dan ook moet je even de spoorweg oversteken. Wel belangrijk om goed te luisteren, de trein passeert hier nog enkele keren per uur! Olala, dat begint hier al goed! Lees het volledige verhaal snel hier!
HALF A DAY AWAY 